بیماری سرخک

          admin3 
            بازدید : 1693
          پنجشنبه 25 خرداد 1396
           نظرات (0)
        

سرخك يك بيماري ويروسي است كه فقط در انسان ديده مي شود اين بيماري در فصل زمستان شايعتر است . درحال حاضر در جهان ساليانه 30 ميليون نفربه اين بيماري گرفتار مي شوند كه 880 هزار نفر آنها مي ميرند (هرپنج دقيقه يك نفر) و در ايران بطور متوسط ساليانه ده هزار نفر مبتلا به سرخك مي شوند.

اين بيماري يكي از پنج علت عمده مرگ در كودكان و همچنين يكي از عوامل اصلي مرگ در بزرگسالان است.

اپيدميولوژي تظاهرات باليني

تظاهرات دوره ابتدائي 3روز شامل آبريزش از بيني-قرمزي چشمهاوسرفه مي باشد مرحله بروز دانه هاي قرمز با تب بالا 40 تا5/40درجه همراه است دانه هاي قرمز از قسمت سر و پشت گوشها شروع شده وبتدريج درعرض24 ساعت بصورت نزولي در تمام بدن گسترش مي يابد شدت بيماري به وسعت دانه ها مربوط است. اين بثورات ممكن است بصورت خونريزيهاي زير جلدي ( پتشي )و يا خونريزي كننده ( هموراژيك ) باشند كه به اين نوع سرخك سيا ه گفته مي شود كه بسيار خطرنا كتر ازسرخك مي باشد .

سرخك بسيار مسرياست به ويژه از طريق قطرات ريز تنفسي در طي مرحله ابتدائي ( كاتارال )افراد آلوده به اين ويروس از يك يا دو روز قبل از بروز بثورات (دانه هاي قرمز) مسري هستند.

اكثر كودكان تا حدود يكسالگي از طريق آنتي باديهايي كه از مادر گرفته اند در برابر اين بيماري محافظت مي شوند. دوره كمون اين بيماري 8تا 10 روزتا زمان شروع علائم اوليه فرد بيمار و14 روز تا زمان شروع بثورات جلدي ( دانه هاي قرمز) مي باشد.

عوارض سرخک : عا رضه مهم سرخك در اغلب اوقات اوتيت مديا(عفونت گوش مياني ) است

درمان سرخک : هيچ درمان ضد ويروسي براي سرخك وجود ندارد و فقط درمان علامتي صورت ميگيرد.

پيشگيري از سرخک : واكسن كه بصورت ويروس زنده تهيه شده بهترين وسيله پيشگيري است ( مضون سازي فعال ) كه بايد در سن 9 ماهگي و 15 ماهگي تزريق شود . در فردي كه با بيمار مبتلا به سرخك تماس داشته و قبلا نيز واكسن نزده باشد تا پنج روز پس از تماس با فرد مبتلا مي توان ايمونو گلوبولين تجويز كرد تا از ابتلا به سرخك در آن فرد جلوگيري نمود(مضون سازي بصورت غير فعال )